xidmətçi

xidmətçi
is.
1. Zehni və ya istehsalatla bağlı olmayan fiziki əməyin müxtəlif sahələrində maaşla xidmət edən adam; qulluqçu. Fəhlə və xidmətçilər. – Mirzəağa <Cəmiləni> istirahət evinin bir xidmətçisi və ya məsul bir işçisi zənn etdi. S. H.. Kənd məktəbinin qoca xidmətçisi İmran kişi artırmaya qalxıb qapını döydü. Q. İlkin. // Adamların ehtiyaclarını təmin etməklə məşğul olan, xidmət göstərən şəxs. Xidmətçi qızlar hər sərnişinə ayrıca balaca podnosda və çox təmiz qab-qacaqda yemək paylayırlar. M. İ..
2. Ev qulluqçusu (qız, qadın). Məhəmməd Səfi ağa bir az səbir eləyib, xidmətçi qızı <Alının> dalınca göndərdi. Ç.. <Ceyran> Eldarın evindəki xidmətçi qadından da bəzi məlumat alır. S. H.. // Qulluqçu, nökər. Axırda <Cəlilin> nadincliyindən anası da bezar olub, onu bir dükançı yanına xidmətçi qoydu. İ. M.. <Pəri Bəhrama:> Onu yaxşı bil ki, sən bu evdə xidmətçi kimi bir şeysən. C. C.. Əmioğlunun xidmətçisi Məmmədrza uşaqlıqdan bu üç ailə içində yaşadığına görə, hamımız ona bir külfət üzvü kimi baxırdıq. S. S. A..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • xidmətkar — is. <ər. xidmət və fars. . . . kar> Xidmətçi. Sübh çox ertə oyanardı qarı; Durğuzar idi hamı xidmətkarı. A. S.. Nə keşikçilərdən, nə qapıçılardan, nə də sair xidmətkarlardan əsər əlamət yox idi. M. Rz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xidmətkar — ə. və f. xidmətçi, qulluqçu …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • növbətçi — is. 1. Növbədə durub qarovul çəkən; keşikçi, qarovulçu. Növbətçi postu. – Sarxan dəmiryol stansiyası növbətçisinin evindən çıxıb aşağı endi. M. Hüs.. Təpənin lap üstünə çatarkən növbətçidən bir əsər görmədi. H. N.. 2. sif. Növbə ilə hər hansı bir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cəmiyyətçi — is. Cəmiyyət xadimi; cəmiyyəti, xalqı sevən, ona xidmət edən adam, ictimai xadim. Mirzə Fətəli bir ədib və bir şair olmaqdan daha artıq bir cəmiyyətçi, bir əməlpərvərdi. C. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ezamiyyətçi — is. Xidməti bir iş üçün bir yerə göndərilmiş adam, ezamiyyətdə olan adam. <Almaz> gələn adamın . . ezamiyyətçi olduğuna inansa da, yenə baxırdı. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əmanətçi — sif. 1. Əmanət verən adam. // Əmanət kassasında pulu olan adam. Əmanətçilərə xidmət. – <Müstəntiq:> Yox, sən qurtar get, indi uzaq kəndlərdən gəlmiş əmanətçilər kassa qabağındadırlar, sizi gözləyirlər. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xadim(ə) — ə. xidmətçi, xidmət edən, qulluqçu …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • Шах и слуга (мультфильм) — Шах и слуга Şah və Xidmətçi Тип мультфильма …   Википедия

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Шах и слуга — Şah və Xidmətçi Тип мультфильма рисованный Режиссёр Назим Мамедов Борис Алиев Автор сценария Роли …   Википедия

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”